W rocznicę objawień warto przypomnieć sobie treść tych objawień.
Epizod zagubienia byka
W V wieku, a dokładniej w 490 r. na gargańskich wzgórzach zaginął przepiękny byk. Należał on do bogatego dowódcy wojsk, o imieniu Elvio Emanuele. Po długotrwałym przeczesywaniu okolicznych miasteczek, Elvio wreszcie znalazł zwierzę. Byk tak długo klęczał przed grotą, że zniecierpliwiony Elvio wystrzelił do zwierzęcia z łuku, jednak ze zdziwieniem stwierdził, że strzała odbiła się i wróciła, raniąc strzelającego. Dowodzącemu na co dzień wojskiem mężczyźnie ciężko było uwierzyć w to, co zobaczył. Poprosił więc o pomoc lokalnego biskupa – św. Wawrzyńca. Odpowiedział on na tę prośbę trzydniowym postem i modlitwą.
Gdy trzeci dzień postu dobiegał końca, biskupowi objawił się św. Michał Archanioł, który przemówił do niego tymi słowami: „Ja jestem Michał Archanioł, stojący przed obliczem Boga. Grota jest mnie poświęcona; ja sam jestem jej strażnikiem…Tam, gdzie się otwiera skała, będą przebaczone grzechy ludzkie… Modlitwy, które będziecie tu zanosić do Boga, zostaną wysłuchane. Idź w góry i poświęć tę grotę dla kultu chrześcijańskiego”.
Epizod poświęcenia
Biskup nie od razu uwierzył w słowa tego wielkiego Archanioła. Jednak chcąc wykonać prośbę, którą przedstawił mu w 490 roku Św. Michał podczas pierwszego objawienia, zorganizował 8 maja 493 roku procesją liturgiczną na górę Gargano, w której wzięło udział całe miasteczko. Tam mieszkańcy usłyszeli przepiękne głosy anielskie, dobiegające z groty. Jednakże i tym razem św. Wawrzyniec potrzebował zdecydowanego potwierdzenia zjawiska, które miało miejsce. Postanowił powiadomić o tym papieża Gelazego I, który potwierdził, że objawienie jest prawdziwe.
Wielki Archanioł Michał po raz kolejny objawił się biskupowi w 493 roku, mówiąc: „Nie do was należy konsekracja Bazyliki wzniesionej przeze mnie. Ja, który ją zbudowałem, ja sam ją konsekrowałem. Wy jednak wchodźcie i uczęszczajcie do tego miejsca znajdującego się pod moją opieką”.
Po tych słowach odbyła się biskupia procesja na miejsce poświęcenia groty. Nad głowami podążających unosiły się orły. W środku groty zastano kamienny ołtarz wraz z krzyżem, które to zostały przykryte suknem w kolorze szkarłatnym, a obok w skale, odbita została dziecięca stopa jako znak obecności Michała Archanioła. Wydarzenie to miały miejsce 29 września 493 roku. Jest to jedyna grota na świecie, która nie została poświęcona przez człowieka.
Oprac. Marta Kobylska na podstawie Modlitewnika Anielskiego oraz Przewodnika po Sanktuarium Św. Michała na Górze Gargano
