10 świadectw o boskości Jezusa - 26 marca

(J 5, 31-47) Jezus powiedział do Żydów: «Gdybym Ja wydawał świadectwo o sobie samym, świadectwo moje nie byłoby prawdziwe. Jest ktoś inny, kto wydaje świadectwo o Mnie; a wiem, że świadectwo, które o Mnie wydaje, jest prawdziwe. Wysłaliście poselstwo do Jana i on dał świadectwo prawdzie. Ja nie zważam na świadectwo człowieka, ale mówię to, abyście byli zbawieni. On był lampą, co płonie i świeci, wy zaś chcieliście radować się krótki czas jego światłem. Ja mam świadectwo większe od Janowego. Są to dzieła, które Ojciec dał Mi do wypełnienia; dzieła, które czynię, świadczą o Mnie, że Ojciec Mnie posłał. Ojciec, który Mnie posłał, On dał o Mnie świadectwo. Nigdy nie słyszeliście ani Jego głosu, ani nie widzieliście Jego oblicza; nie macie także Jego słowa, trwającego w was, bo wy nie uwierzyliście Temu, którego On posłał. Badacie Pisma, ponieważ sądzicie, że w nich zawarte jest życie wieczne: to one właśnie dają o Mnie świadectwo. A przecież nie chcecie przyjść do Mnie, aby mieć życie. Nie odbieram chwały od ludzi, ale poznałem was, że nie macie w sobie miłości Boga. Przyszedłem w imieniu Ojca mego, a nie przyjęliście Mnie. Gdyby jednak przybył ktoś inny we własnym imieniu, to przyjęlibyście go. Jak możecie uwierzyć, skoro od siebie wzajemnie odbieracie chwałę, a nie szukacie chwały, która pochodzi od samego Boga? Nie sądźcie jednak, że to Ja was oskarżę przed Ojcem. Waszym oskarżycielem jest Mojżesz, w którym wy pokładacie nadzieję. Gdybyście jednak wierzyli Mojżeszowi, to i Mnie wierzylibyście. O Mnie bowiem on pisał. Jeżeli jednak jego pismom nie wierzycie, jakżeż moim słowom będziecie wierzyli?»

Jak ważny jest to temat dotyczący boskości Jezusa pisze o. Salij w „Tajemnicach Biblii”:

„Nie wierzyć w boskość Chrystusa to tyle samo, co wyrzucić z chrześcijaństwa samą jego istotę. Bo jeśli Chrystus Pan nie jest Bogiem, to oczywiście nie było nigdy Bożego Wcielenia, nigdy Bóg nie przyjął ludzkiej natury. Jeśli Chrystus nie jest Bogiem, to przecież Jego krzyż wcale nie jest tym, za co my go uważamy, wcale nie ma wartości nieskończonej. Jeśli Chrystus nie jest Bogiem, to i my nie jesteśmy powołani do przebóstwienia. Jednym słowem, cała wiara chrześcijańska rozsypuje się wówczas w gruzy.”

1.       Co ciebie przekonuje do boskości Jezusa.

„Ja mam świadectwo większe od Janowego. Są to dzieła, które Ojciec dał Mi do wypełnienia; dzieła, które czynię, świadczą o Mnie, że Ojciec Mnie posłał».”

Czy postawiłeś sobie kiedyś pytanie:

- co cię przekonało do Jezusa,

- a może, jaki fragment Ewangelii przekonał Cię do osoby Jezusa Chrystusa,

- co spowodowało, że uwierzyłeś Jezusowi.

Takie postawienie sobie pytań jest ważne. Dlaczego?

Po pierwsze, zmuszają cię one do refleksji nad swoją wiarą. Czy w twojej wierze chodzi o żywą relację z Jezusem?

Po drugie, będzie to dla ciebie ważne kiedy staniesz przed możliwością dania świadectwa o Jezusie w twoim życiu.

Po trzecie, może kiedyś staniesz oko w oko z ateistą lub osobą, która odeszła od wiary, jakie wówczas podkreśliłbyś dzieła Jezusa, które mogłyby przekonać tę osobą do uwierzenia w Niego.

Kiedy weźmiemy do ręki Ewangelię wg św. Jana, rozdział piąty, przeczytamy tam to, co sam Jezus mówi o sobie, na co wskazuje, aby ludzie uwierzyli, że jest Synem Bożym.

2.       Tylko Jezus widział Ojca w Niebie.

„W odpowiedzi na to Jezus im mówił: "Zaprawdę, zaprawdę, powiadam wam: Syn nie mógłby niczego czynić sam od siebie, gdyby nie widział Ojca czyniącego. Albowiem to samo, co On czyni, podobnie i Syn czyni.” (w.19)

Według Jezusa Mesjaszem może być tylko ten, który widział Boga, czyli ktoś równy Bogu.

Bowiem, żaden człowiek nie widział Boga twarzą w twarz.

3.       Moc wskrzeszania.

„Albowiem jak Ojciec wskrzesza umarłych i ożywia, tak również i Syn ożywia tych, których chce.”(w.21).

Tylko Bóg ma moce stwórcze i dlatego tylko On może wskrzeszać.

Pan Jezus okazał swoją Boską moc  wobec zmarłego Łazarza, którego ciało już się rozkładało. Potwierdził w tym wydarzeniu, że posiada w sobie dwie doskonałe natury.

Naturę ludzką u Pana Jezusa zobaczyliśmy we wzruszeniu wobec umarłego przyjaciela, natomiast naturę Boską w mocy wskrzeszenia go.

Tę moc wskrzeszenia Pan Jezus ukazał jeszcze przy 12 letniej dziewczynce.

4. Ta sama cześć należy się Jezusowi, co Bogu Ojcu.

- Ojciec bowiem nie sądzi nikogo, lecz cały sąd przekazał Synowi, aby wszyscy oddawali cześć Synowi, tak jak oddają cześć Ojcu. Kto nie oddaje czci Synowi, nie oddaje czci Ojcu, który Go posłał.(w.22-23).

Syn Boży jest równy we czci i w chwale Bogu Ojcu. Jezus ma tę samą naturę Boską co Ojciec, ponieważ wyszedł z Jego łona.

Stąd w czasie wyznania wiary mówimy: „ Zrodzony, a nie stworzony”.

5. Jezus jest słowem Ojca.

„Zaprawdę, zaprawdę, powiadam wam: Kto słucha słowa mego i wierzy w Tego, który Mnie posłał, ma życie wieczne i nie idzie na sąd, lecz ze śmierci przeszedł do życia.”(w.24).

Zauważmy, w powyższym fragmencie Jezus mówi kto otrzyma życie wieczne. Otóż potrzebna jest tu wiara w słowa Jezusa i w Jego naukę, a nie tylko sam chrzest. Dlatego tak ważna jest wiara w słowo Boże. Podważanie wiarygodności Ewangelii jest grzechem ciężkim.

 6. Jezus będzie sądził nas według naszych czynów.

„Nie dziwcie się temu! Nadchodzi bowiem godzina, w której wszyscy, którzy spoczywają w grobach, usłyszą głos Jego: a ci, którzy pełnili dobre czyny, pójdą na zmartwychwstanie życia; ci, którzy pełnili złe czyny - na zmartwychwstanie potępienia.”(w.28-29).

 

Mamy tu potwierdzenie wiary Katolickiej, że do zbawienia są potrzebne również nasze czyny pełne miłosierdzia i miłości. Przypomnę je:

„Bo byłem głodny, a daliście Mi jeść;

byłem spragniony, a daliście Mi pić;

byłem przybyszem, a przyjęliście Mnie;

byłem nagi, a przyodzialiście Mnie;

byłem chory, a odwiedziliście Mnie;

byłem w więzieniu, a przyszliście do Mnie". (Mt 25, 35-36).

7. Świadectwo Patriarchów, proroków i Jana Chrzciciela.

„Gdybym Ja wydawał świadectwo o sobie samym, sąd mój nie byłby prawdziwy. Jest przecież ktoś inny, kto wydaje sąd o Mnie; a wiem, że sąd, który o Mnie wydaje, jest prawdziwy.”(w. 31-32).

O Panu Jezusie jako Synu Bożym dali świadectwo:

- Patriarchowie: Abraham, Izaak i Jakub,

- Wszyscy prorocy. Warto tu przeczytać „Czwartą Pieśń Sługi Jahwe” z 53 rozdziału Izajasza. Na pięć wieków prze narodzeniem Chrystusa, prorok opisuje mękę Chrystusa.

- Jan Chrzciciel kiedy zobaczył nadchodzącego Jezusa, rzekł do swoich uczniów: „Oto Baranek Boży, który gładzi grzechy świata”(J 1,29). To tego momentu własnie nawiązuje Jezus w słowach: „Wysłaliście poselstwo do Jana i on dał świadectwo prawdzie.”

8. Cuda Jezusa Chrystusa.

„Ja mam świadectwo większe od Janowego. Są to dzieła, które Ojciec dał Mi do wykonania; dzieła, które czynię, świadczą o Mnie, że Ojciec Mnie posłał.”

Tymi dziełami są wszystkie uzdrowienia, cuda, wyrzucania złych duchów i wskrzeszenia, a na końcu zmartwychwstanie i wniebowstąpienie.

9. Sąd Boga Ojca o Jezusie.

„Ojciec, który Mnie posłał, On dał o Mnie świadectwo. Nigdy nie słyszeliście ani Jego głosu, ani nie widzieliście Jego oblicza; nie macie także słowa Jego, trwającego w was, bo wyście nie uwierzyli w Tego, którego On posłał.”(w.37-38).

Głos Boga Ojca i słowa Jego o Jezusie Chrystusie usłyszeli tylko Apostołowie najpierw w trakcie chrztu Jezusa w Jordanie: «Ten jest mój Syn umiłowany, w którym mam upodobanie»(Mt 3, 17). a później na górze Przemienienia: «To jest mój Syn umiłowany, Jego słuchajcie!»( Mk 9, 7).

10. Pismo święte.

„Badacie Pisma, ponieważ sądzicie, że w nich zawarte jest życie wieczne: to one właśnie dają o Mnie świadectwo. A przecież nie chcecie przyjść do Mnie, aby mieć życie.”

Można przeczytać całe Pismo święte, ba być doskonałym biblistą, a nie wierzyć w słowa Jezusa.

Dlaczego? Bo jak mówi sam Pan Jezus: «Dlatego każdy uczony w Piśmie, który stał się uczniem królestwa niebieskiego, podobny jest do ojca rodziny, który ze swego skarbca wydobywa rzeczy nowe i stare». (Mt 13, 52).

Trzeba chcieć stać się uczniem królestw Bożego i mieć w sercu miłość do Boga, aby uwierzyć słowu Boga.

„Przyszedłem w imieniu Ojca mego, a nie przyjęliście Mnie. Gdyby jednak przybył kto inny we własnym imieniu, to byście go przyjęli.”

Niestety jest to prawdy. I dzisiaj ludzie bardziej wierzą samozwańczym idolom, czy dziennikarzom w telewizji, niż słowu Bożemu usłyszanemu z ambony niedzielnej.

Napisz teraz w komentarzu (jeśli chcesz) krótkie świadectwo, co skłoniło cię do wiary w osobę Jezusa Chrystusa.

Dla śmiałości umieszczam świadectwo św. Jan Pawła II, który tak mówi o swoim przekonaniu wiary do słowa Bożego:

„ Wiarygodność Ewangelii potwierdziły mi słowa Jezusa: „Jeżeli będziesz trwać w nauce mojej, będziecie prawdziwie moimi uczniami i poznacie prawdę, a prawda was wyzwoli". (J 8,31-32). W tych słowach nie ma żadnych obietnic, a tylko prawda, którą trzeba poznać w Nim samym.”

Modlitwa: Panie Jezu, tak wiele razy podważałem Twoją naukę albo nie uważałem ją za ważną w moim życiu. Dlatego żyłem w kłamstwie i zniewalałem się grzechem. Proszę Cię, udziel mi łaski pragnienia poznania Twojej nauki i uwierzenia w nią, abym według niej żyjąc został zbawiony. Amen!

Inne artykuły autora

Spotkanie ze Zmartwychwstałym

Kerygmat apostolski

Od Emaus do Jerozolimy