(Łk 6, 27-38) Jezus powiedział do swoich uczniów: "Powiadam wam, którzy słuchacie: Miłujcie waszych nieprzyjaciół; dobrze czyńcie tym, którzy was nienawidzą; błogosławcie tym, którzy was przeklinają, i módlcie się za tych, którzy was oczerniają. Jeśli cię kto uderzy w policzek, nadstaw mu i drugi. Jeśli bierze ci płaszcz, nie broń mu i szaty. Daj każdemu, kto cię prosi, a nie dopominaj się zwrotu od tego, który bierze twoje. Jak chcecie, żeby ludzie wam czynili, podobnie wy im czyńcie. Jeśli bowiem miłujecie tych tylko, którzy was miłują, jakaż za to dla was wdzięczność? Przecież i grzesznicy miłość okazują tym, którzy ich miłują. I jeśli dobrze czynicie tym tylko, którzy wam dobrze czynią, jaka za to dla was wdzięczność? I grzesznicy to samo czynią. Jeśli pożyczek udzielacie tym, od których spodziewacie się zwrotu, jakaż za to dla was wdzięczność? I grzesznicy grzesznikom pożyczają, żeby tyleż samo otrzymać. Wy natomiast miłujcie waszych nieprzyjaciół, czyńcie dobrze i pożyczajcie, niczego się za to nie spodziewając. A wasza nagroda będzie wielka, i będziecie synami Najwyższego; ponieważ On jest dobry dla niewdzięcznych i złych. Bądźcie miłosierni, jak Ojciec wasz jest miłosierny. Nie sądźcie, a nie będziecie sądzeni; nie potępiajcie, a nie będziecie potępieni; odpuszczajcie, a będzie wam odpuszczone. Dawajcie, a będzie wam dane: miarą dobrą, natłoczoną, utrzęsioną i opływającą wsypią w zanadrze wasze. Odmierzą wam bowiem taką miarą, jaką wy mierzycie".
1. Miłość u św. Łukasza jest bardzo wymagającą postawą. Obejmuje ona:
- Miłowania nieprzyjaciół;
Nieprzyjacielem możesz być ty dla swoich bliskich. Mąż względem żony i odwrotnie. Dlaczego tak mało mamy przyjaciół wśród swoich bliskich? Dlaczego tak mało jest żon, które mogą powiedzieć: „To jest mój mąż przyjaciel”, czy mężów, którzy mogą powiedzieć: „To jest moja żona przyjaciel”.
Stać nas na nie przyjaźń, a dlaczego nie na przyjaźń.
- Czynienia dobrze tym, którzy ciebie nienawidzą;
Jak w cenie u Boga są czyny bezinteresowne. Łagodnością, dobrocią więcej zrobimy dobra wobec nienawiści, niż agresją i chęcią odwetu.
- Błogosławienia tym, którzy cię przeklinają;
Możemy doświadczać przekleństwa od ludzi: wzrokiem, słowem, milczeniem, pogardą. Błogosławienie takich ludzi daje nam wolność.
- Modlenia się za tych, którzy cię oczerniają.
Oczerniający to ci, którzy nie potrafią albo nie chcą wziąć odpowiedzialności za własne złe postawy, czyny czy słowa, a zrzucają je na innych zabierając im dobre imię.
Modlić się trzeba za nich, aby nie było w nas chęci odwetu.
2. Dalej św. Łukasz wskazuje na „złotą zasadę”: „Jak chcesz, żeby ludzie tobie czynili, podobnie ty im czyń.
W tej zasadzie chodzi o to, abym nie czekał, aż ktoś mi pierwszy uczyni jakieś dobro, ale to ja mam zainicjować dobro, które zrodzi dobro u innych.
3. Św. Łukasz jasno rozróżnia postawę miłości pogańskiej od chrześcijańskiej:
- Jeśli bowiem miłujesz tych tylko, którzy ciebie miłują, jakaż za to dla ciebie wdzięczność? Przecież i grzesznicy miłość okazują tym, którzy ich miłują.
- I jeśli dobrze czynisz tym tylko, którzy tobie dobrze czynią, jaka za to dla ciebie wdzięczność? I grzesznicy to samo czynią.
- Jeśli pożyczek udzielasz tym, od których spodziewasz się zwrotu, jakaż to dla ciebie wdzięczność ?I grzesznicy grzesznikom pożyczają, żeby tyleż samo otrzymać.
Pamiętamy te niesamowite słowa z Ewangelii Mateuszowej, z „Kazania na górze”: „A Ojciec, który widzi w ukryciu odda tobie”.
Każdy bezinteresowny czyn, który czynimy z miłości drugiemu człowiekowi „jak dla Pana” i to w łasce uświęcającej, będzie nam wynagrodzony w niebie.
4. Chrześcijańska postawa miłości u św. Łukasza wyraża się przez:
- Postawę przebaczenia, abym nie nosił drugiego człowieka w nienawiści;
Bez przebaczenia nie wejdziemy do nieba. Pan Jezus powiedział: „Cokolwiek zwiążecie na ziemi, będzie związane w niebie, a co rozwiążecie na ziemi będzie rozwiązane w niebie”. (Mt 18,18).
Szybko rozwiązujmy na ziemi, bo w nie przebaczeniu nie wejdziemy do nieba.
- Czynienie dobra i pożyczanie, niczego się za to nie spodziewając.
- Okazywanie miłosierdzia, jak Ojciec nasz jest miłosierny.
Św. siostra Faustyna nam przypomni, że MIŁOSIERDZIE trzeba okazywać najpierw CZYNEM, później SŁOWEM, a na końcu dopiero MODLITWĄ.
5. Tu św. Łukasz ukazuje konkretnie, na czym polega postawa miłosierdzia.
Najpierw ukazuje od strony negatywnej:
- Nie sądźcie, a nie będziecie sądzeni;
- nie potępiajcie, a nie będziecie potępieni;
Następnie od strony pozytywnej:
- odpuszczajcie, a będzie wam odpuszczone.
- dawajcie, a będzie wam dane:
- miarą dobrą, natłoczoną, utrzęsioną i opływającą wsypią w zanadrze wasze.
- Odmierzą wam, bowiem taką miarą, jaką wy mierzycie".
Przy takiej naszej postawie św. Łukasz zapewnia, że nagroda będzie wówczas wielka, i będziemy nazwani synami Najwyższego; ponieważ On jest dobry dla niewdzięcznych i złych. Amen!
