Sześć razy przeciw obłudzie - 17 października

(Łk 11, 47-54) Jezus powiedział do faryzeuszów i do uczonych w Prawie: «Biada wam, ponieważ budujecie grobowce prorokom, a wasi ojcowie ich zamordowali. Zatem dajecie świadectwo i przytakujecie uczynkom waszych ojców, gdyż oni ich pomordowali, a wy im wznosicie grobowce. Dlatego też powiedziała Mądrość Boża: Poślę do nich proroków i apostołów, a niektórych z nich zabiją i prześladować będą. Tak na to plemię spadnie kara za krew wszystkich proroków, która została przelana od stworzenia świata, od krwi Abla aż do krwi Zachariasza, który zginął między ołtarzem a przybytkiem. Tak, mówię wam, zażąda się zdania z niej sprawy od tego plemienia. Biada wam, uczonym w Prawie, bo wzięliście klucze poznania; sami nie weszliście, a przeszkodziliście tym, którzy wejść chcieli». Gdy wyszedł stamtąd, uczeni w Piśmie i faryzeusze poczęli gwałtownie nastawać na Niego i wypytywać Go o wiele rzeczy. Czyhali przy tym, żeby Go pochwycić na jakimś słowie.

Tłumacząc z dzisiejszej Łukaszowej Ewangelii, czym jest obłuda, odniosę się do paralelnego tekstu z Ewangelii wg św. Mateusza.

Jest w Ewangelii wg św. Mateusza taki rozdział, do którego niechętnie zaglądamy albo w ogóle go nie czytamy. Nie jest on przyjemny do rozważania, a słowa Jezusa w nim brzmią tak jasno i czytelnie, że nie ucieknie człowiek przed stanięciem w prawdzie!

Chodzi tu o dwudziesty trzeci rozdział!

Św. Mateusz swojej Ewangelii przygotowuje nas w nim do „Wielkiej mowy Eschatologicznej”(24-25 rozdz.). Tak jakby chciał powiedzieć: zanim staniecie na sądzie osobistym przed Bogiem zaraz po śmierci, to oczyśćcie się najpierw z obłudy.

Jezus w tym rozdziale piętnuje obłudę elity polityczno-religijnej ukazując ich wady.

Oto one:

1. Pierwsza obłudna postawa. Sam nie żyje tym, co mówię..

"Na katedrze Mojżesza zasiedli uczeni w Piśmie i faryzeusze. Czyńcie, więc i zachowujcie wszystko, co wam polecą, lecz uczynków ich nie naśladujcie”.

Dlaczego?

„Mówią, bowiem, ale sami nie czynią”.(23,3).

Jak łatwo mówić, co inni mają czynić.

Bóg mówi do nas w Piśmie św:

„Będę cię sądził według słów twoich”. Nie chciejmy, więc być za szybko nauczycielami innych.

2. Druga obłudna postawa. Nakładać innym obowiązki, sam ich nie podejmując.

„ Wiążą ciężary wielkie i nie do uniesienia i kładą je ludziom na ramiona, lecz sami palcem ruszyć ich nie chcą.(23,4).

Dzieje się tak, kiedy stajemy się nauczycielami od wiedzy, a nie od prawdy.

Inaczej jest kiedy podejmujemy pracę nad sobą , wówczas doświadczamy ile kosztuje nas przepracowanie jakieś wady charakteru, złego stylu bycia lub oderwania się od złych przywiązań.

Najlepszym świadkiem naszych częstych niepowodzeń jest konfesjonał. Więc okazujmy sobie nawzajem wiele wyrozumiałości: w upominaniu, rozmawianiu i tłumaczeniu.

3. Trzecia obłudna postawa. Dobro na pokaz.

„ Wszystkie swe uczynki spełniają w tym celu, żeby się ludziom pokazać. Rozszerzają swoje filakterie i wydłużają frędzle u płaszczów.(23,5)”.

Kiedy czytamy Ewangelię Mateuszową „Kazanie na Górze” Jezus przestrzega nas, abyśmy uczynków pobożnych: postu, jałmużny i modlitwy nie czynili na pokaz.

Św. Mateusz podkreśla w tym miejscu czystość intencji względem tego, co czynimy: „ bo Ojciec, który widzi w ukryciu odda tobie”.

Tak mamy czynić, aby o tym co dobrego dla innych robimy, wiedział tylko Ojciec w niebie, bo tylko wówczas zbierzemy zasługi na życie wieczne.

4. Czwarta obłudna postawa. Wyniosłość.

„ Lubią zaszczytne miejsca na ucztach i pierwsze krzesła w synagogach. Chcą, by ich pozdrawiano na rynkach i żeby ludzie nazywali ich Rabbi.(23,7-8).”

Być docenionym, zauważonym, z medalem na szyi za zasługi, któż z nas by tego nie chciał?!

Jaką wielką pokusę przeżywają w czasach obecnych: politycy, aktorzy, celebryci, a nawet księża, aby zaistnieć w mass mediach i to różnej maści. Ba, co niektórzy nawet specjalnie dopuszczają się jakiś niewybrednych skandali, aby tylko nie zejść z pierwszych stron gazet. Karuzela obłudy trwa.

5. Piąta obłudna postawa. Zgorszenie.

„ Biada wam, uczeni w Piśmie i faryzeusze, obłudnicy, bo zamykacie królestwo niebieskie przed ludźmi. Wy sami nie wchodzicie i nie pozwalacie wejść tym, którzy do niego idą.(23,13)”.

Nic gorszego, jak łączymy pobożność w Kościele z domowym chamstwem, wulgaryzmem, częstymi kłótniami bez przeprosin.

A później idziemy za rączkę do Kościoła, aby się ludziom pokazać, ba nawet przyjmiemy Komunie św., a w domu dzieci widzą zupełnie inne nasze zachowania, a których nie warto tu wspominać.

6. Szósta obłudna postawa. Ważniejsze to zewnętrzne i bardziej widoczne, od tego co jest w sercu.

„Biada wam, uczeni w Piśmie i faryzeusze, obłudnicy! Bo dajecie dziesięcinę z mięty, kopru i kminku, lecz pomijacie to, co ważniejsze jest w Prawie: sprawiedliwość, miłosierdzie i wiarę. To zaś należało czynić, a tamtego nie opuszczać. Przewodnicy ślepi, którzy przecedzacie komara, a połykacie wielbłąda! (23,23-24)”.

Sprawiedliwość, miłosierdzie i wiara – to jest miłe Bogu.

Pomódlmy się dzisiaj Psalmem 19:

„Kto jednak dostrzega swoje błędy?

Oczyść mnie od tych, które są skryte przede mną.

Także od pychy broń swojego sługę,

niech nie panuje nade mną!

Wtedy będę bez skazy i wolny

od wielkiego występku.

Niech znajdą uznanie słowa ust moich i myśli mego serca

u Ciebie, Panie, moja Skało i mój Zbawicielu!”(Ps 19, 13-15).

Daj mi więc zobaczyć obłudę w sobie Panie, która ukryta jest przede mną. Amen.

Inne artykuły autora

Spotkanie ze Zmartwychwstałym

Kerygmat apostolski

Od Emaus do Jerozolimy