Dar pokoju, darem Ducha Świętego - 21 listopada

(Łk 19, 41-44.) Gdy Jezus był już blisko Jerozolimy, na widok miasta zapłakał nad nim i rzekł: "O gdybyś i ty poznało w ten dzień to, co służy pokojowi. Ale teraz zostało to zakryte przed twoimi oczami. Bo przyjdą na ciebie dni, gdy twoi nieprzyjaciele otoczą cię wałem, oblegną cię i ścisną zewsząd. Powalą na ziemię ciebie i twoje dzieci z tobą i nie zostawią w tobie kamienia na kamieniu za to, żeś nie rozpoznało czasu twojego nawiedzenia".

„O gdybyś i ty poznało w ten dzień to, co służy pokojowi”.

Było to za cezara Wespazjana, kiedy w Jerozolimie wybuchła wojna żydowska(66-70). Wojska rzymskie pod dowództwem Tytusa najechały w 70 roku na Jerozolimę i tak jak przepowiedział Jezus, wycięły ludność żydowską , a z świątyni Heroda nie zostawili „kamień na kamieniu”.

Dzisiaj wejścia na plac świątynny co prawda pilnują Żydzi, ale na miejscu zwanym „Skała”, gdzie podobno Abraham składał Bogu  w ofierze Izaaka, zostały z świetności świątyni resztki „Portyku Salomona” i pusty plac, a na nim Muzułmanie postawili meczet Omara (w VII w.).

Żydom został li tylko „Mur płaczu” i tablica licząca ponad XX wieków, że „poganom pod karą śmierci nie wolno wchodzić do świątyni”.

Minęło od tego czasu XX prawie wieków i jak widzimy Żydzi wszystko stracili, bo odrzucili Jezusa i nie rozpoznając swojego czasu nawiedzenia, czasu pokoju!

2.       A my ten czas pokoju rozpoznajemy?

I dzisiaj, w darze Ewangelii Jezus mówi do każdego z nas: „ O gdybyś i ty…”.

O gdyby każdy z nas otworzył się na Jezusa, na Jego dar pokoju, czyż świat nie byłby inny?

Dar pokoju, który daje nam Jezus, świat nie może nam dać.

Nie da ci go również ani mąż, ani żona, ani twoje dzieci jeżeli…?

Otóż, dar pokoju, po odejściu Jezusa do Ojca, obecnie otrzymujemy przez Ducha Świętego.

Otrzymujemy ten dar przez wiarę, sakramenty chrztu i bierzmowania, ale również w konfesjonale przy rozgrzeszeniu, przez przyjęcie Komunii świętej i sakramentu chorych oraz na sposób charyzmatyczny, przez nałożenie rąk.

 Dwie rzeczy nie pozwalają działać Duchowi Świętemu w nas: trwanie w grzechu ciężkim oraz nie przebaczenie.

3.       Warto, więc poznać tę trzecią Osobę Trójcy Przenajświętszej.

Co to znaczy, że Duch Święty jest osobą?

To znaczy, że:

- myśli i czuje,

- obdarzony jest umiejętnością słuchania i miłowania (Rz 5,5),

- potrafi dzielić się swoją mądrością i jest przyjacielski,

- zna nas bardzo dobrze: przenika nasze serca (Rz 8,27) i odkrywa tajemnicę tego, co jest ukryte przed nami.(PS 51,8; PS 139,1n),

- przychodzi również nam z pomocą w naszych słabościach i zanosi modlitwy naszego serca do Boga tak , aby były skuteczne (Rz 8,26).

- uzdalnia nas do tego, abyśmy byli dobrymi matkami i ojcami,

- wspiera nas w profesji przez nas wykonywanej np.: jeżeli jesteśmy nauczycielami, przełożonymi czy też spełniamy różne posługi w Kościele, to Duch Święty uzdalnia nas do doskonałego i odpowiedzialnego ich wypełniania (Rz 12,6-8),

- w modlitwie  obdarza nas charyzmatami: mówieniem językami, proroctwem, darem uzdrawiania i czynienia cudów (1 Kor 12,28-30).

- tym, którzy pozwalają Mu się prowadzić i są Mu posłuszni udziela owoców: miłości, radości, pokoju, cierpliwości, uprzejmości, dobroci, wierności, łagodności, opanowania ( Ga 5,22-23).

4.       Co to znaczy napełniać się Duchem Świętym?

Zapytajmy się: Czy sam fakt przyjęcia sakramentu chrztu i bierzmowania wystarczą do tego , aby ta relacja z Duchem Świętym była utrzymywana i rozwijana?

Otóż nie! Współpraca z Duchem Prawdy wymaga nieustannego Nim napełniania się, o czym przypomina nam św. Paweł w Liście do Efezjan:

„ Nie  upijajcie się winem, bo to jest przyczyną rozwiązłości, ale napełniajcie się Duchem”.(Ef 5,18).

Tak więc, codziennie trzeba nam napełniać się Duchem mocy. Codziennie dbamy o roślinki podlewając je wodą, tego właśnie pragnie nasza dusza – wody Ducha miłości.

 Apostoł Paweł, poucza nas jak to czynić:

„…przemawiając do siebie wzajemnie w psalmach i hymnach, i pieśniach pełnych ducha, śpiewając i wysławiając Pana w naszych sercach. Dziękując zawsze za wszystko Bogu Ojcu w imię Pana naszego Jezusa Chrystusa”. (Ef 5,19-20).

Napełniajmy się więc codziennie Duchem Świętym, aby tam gdzie jesteśmy wnosić Ducha pokoju i miłości. Amen!

Inne artykuły autora

Spotkanie ze Zmartwychwstałym

Kerygmat apostolski

Od Emaus do Jerozolimy