Jezus powiedział do swoich uczniów: "Jak było za dni Noego, tak będzie z przyjściem Syna Człowieczego. Albowiem jak w czasie przed potopem jedli i pili, żenili się i za mąż wydawali aż do dnia, kiedy Noe wszedł do arki, i nie spostrzegli się, że przyszedł potop i pochłonął wszystkich, tak również będzie z przyjściem Syna Człowieczego. Wtedy dwóch będzie w polu: jeden będzie wzięty, drugi zostawiony. Dwie będą mleć na żarnach: jedna będzie wzięta, druga zostawiona. Czuwajcie więc, bo nie wiecie, w którym dniu Pan wasz przyjdzie. A to rozumiejcie: Gdyby gospodarz wiedział, o której porze nocy złodziej ma przyjść, na pewno by czuwał i nie pozwoliłby włamać się do swego domu. Dlatego i wy bądźcie gotowi, bo w chwili, której się nie domyślacie, Syn Człowieczy przyjdzie".
Duchem Adwentu jest zawsze codzienne słowo Boże. dane nam przez Kościół w Liturgii Eucharystycznej.
Adwentem rozpoczynamy nowy Rok Liturgiczny, a każdy z nich ma swojego Ewangelistę, którego słowo natchnione przez Ducha Świętego będziemy słuchać i rozważać na niedzielnej Mszy św.
1. Charakterystyka Ewangelii.
W tym roku rozważać będziemy Ewangelię według św. Mateusza. Jest ona najdłuższa ze wszystkich Ewangelii. Liczy 28 rozdziałów.
Św. Mateusz pisząc Ewangelię nawiązywał do Księgi Powtórzonego Prawa.
I jak tam Mojżesz, duchowy przywódca Żydów wypowiedział pięć swoich wielkich mów, tak w jego Ewangelii, nowy Prawodawca - Jezus Chrystus, wypowiada również owych pięć „Wielkich mów”, oto one:
• „Kazanie na górze” 5-7 rozdziału;
• „Mowa misyjna” 10 rozdział;
• „Mowa w przypowieściach” 13 rozdz.;
• „Mowa eklezjologiczna” 18 rozdz.;
• „Mowa eschatologiczna” 23-24 rozdz.;
Te „mowy” stanowią kręgosłup całej Ewangelii. Wszystko to, co jest przed „Mowami” podprowadza do nich, a to, co jest po nich, je objaśnia.
2. Charakterystyka Ewangelisty św. Mateusza.
Sam Mateusz umieszcza swoje nawrócenie wśród cudów (8-9 rozdz.).
Był człowiekiem uczonym w prawie. Stał się jednak celnikiem, ponieważ znienawidził swój naród za odejście od Prawa i Boga.
Dzisiaj św. Mateusz wprowadza nas w Adwent słowami: „Czuwajcie więc, bo nie wiecie, w którym dniu Pan wasz przyjdzie”.
3. Na czym ma polegać owo czuwanie?
Św. Paweł, w Liście do Rzymian, bardzo dosadnie i konkretnie tłumaczy nam dzisiaj na czym polega owo adwentowe czuwanie.
„Rozumiejcie chwilę obecną”.
To znaczy zatrzymajmy się i przemyślmy nasze życie. Odrzućmy bezmyślność i bezrefleksyjność. Jezus się zbliża! Wyjdźmy Mu na spotkanie!
„Teraz nadeszła dla was godzina powstania ze snu”.
Przebudzenie duchowe jest wynikiem otwarcia się na działanie Ducha Świętego. Jak Nikodem otrzymał od Jezusa porównanie odnowienia duchowego do wiatru, który wieje kędy chce, tak jest i z naszym nawróceniem przez działanie Ducha Świętego w nas. Prośmy więc Go w Adwencie w sposób szczególny, aby napełniał nas Sobą przez słowo Boże .
„Teraz bowiem zbawienie jest bliżej nas niż wtedy, gdyśmy uwierzyli”.
Czas Adwentu to faktycznie „czas” kiedy Jezus jest blisko nas. Staraj się ten czas przeżyć w Łasce uświęcającej. Trudno spotkać się z Jezusem „w brudnym sercu”. W konfesjonale Bóg stworzy na nowo w tobie i we mnie „serce czyste”.
„Noc się posunęła, a przybliżył się dzień”.
Może cię zaskoczył Adwent?! Chociaż wystawione już choinki w marketach mogą ci o tym przypomnieć. Uważaj jednak aby ci nie przysłoniły Jezusa, który ma się narodzić w tobie!
„Odrzućmy więc uczynki ciemności, a przyobleczmy się w zbroję światła”.
Odrzućmy więc to, co od Wielkanocy „przykleiło się do nas”: letniość w wierze, w przebaczeniu i opuszczaniu Eucharystii. Wróćmy do Kościoła, do Adoracji Najświętszego Sakramentu, Rorat i częstej Komunii św. Otwórzmy Pismo św. i codziennie głębszą róbmy refleksję nad słowem Bożym.
„Żyjmy przyzwoicie jak w jasny dzień: nie w hulankach i pijatykach, nie w rozpuście i wyuzdaniu, nie w kłótni i zazdrości”.
Zostawiam to bez komentarza, słowa św. Pawła są aż nazbyt jasne!
„Ale przyobleczcie się w Pana Jezusa Chrystusa i nie troszczcie się zbytnio o ciało, dogadzając żądzom”.
Oblec się w Chrystusa to:
„ Jako więc wybrańcy Boży - święci i umiłowani - obleczcie się w serdeczne miłosierdzie, dobroć, pokorę, cichość, cierpliwość, znosząc jedni drugich i wybaczając sobie nawzajem, jeśliby miał ktoś zarzut przeciw drugiemu: jak Pan wybaczył wam, tak i wy! Na to zaś wszystko [przyobleczcie] miłość, która jest więzią doskonałości. A sercami waszymi niech rządzi pokój Chrystusowy, do którego też zostaliście wezwani w jednym Ciele. I bądźcie wdzięczni! Słowo Chrystusa niech w was przebywa z [całym swym] bogactwem…”(Kol 3. 12-16).
Oby ten duch towarzyszył nam przez cały Adwent, aż do przeżywania Uroczystości Bożego Narodzenia.
Modlitwa: Maryjo, Matko Adwentu, Matko Słowa Wcielonego prowadź nas przez cały ten święty czas, abyśmy za Twoim przykładem, poczynali słowo Boga, nosili je i „rodzili” tam, gdzie chce Bóg. Amen.
