(1 J 2, 12-17) Piszę do was, dzieci, że dostępujecie odpuszczenia grzechów ze względu na Jego imię. Piszę do was, ojcowie, że poznaliście Tego, który jest od początku. Piszę do was, młodzi, że zwyciężyliście Złego. Napisałem do was, dzieci, że znacie Ojca, napisałem do was, ojcowie, że poznaliście Tego, który jest od początku, napisałem do was, młodzi, że jesteście mocni i że nauka Boża trwa w was, i zwyciężyliście Złego. Nie miłujcie świata ani tego, co jest na świecie. Jeśli kto miłuje świat, nie ma w nim miłości Ojca. Wszystko bowiem, co jest na świecie, a więc: pożądliwość ciała, pożądliwość oczu i pycha tego życia, nie pochodzi od Ojca, lecz od świata. Świat zaś przemija, a z nim jego pożądliwość; kto zaś wypełnia wolę Bożą, ten trwa na wieki.
Spróbujmy pogłębić tę katechezę św. Jana odnoszącą się do katechumenów przyjmujących chrzest święty.
1. Dar chrztu świętego.
„Napisałem do was, dzieci, że znacie Ojca i dostępujecie odpuszczenia grzechów ze względu na Jego imię – Jezus”.
Każdy katechumen zanim przyjął chrzest musiał najpierw poznać osobę Boga Ojca, Syna i Ducha Świętego. W trakcie chrztu św. trzykrotnie zanurzał się w imię Trójcy Przenajświętszej w wodzie na znak umierania dla świata i grzechu oraz wkroczenia w „nowe życie”.
Ty i ja przyjmowaliśmy chrzest święty zapewne jako niemowlęta, dlatego należałoby obecnie jako osoby już dorosłe na nowo poznać osoby: Ojca, Syna i Ducha Św.
Zachęcam cię, więc do przeczytania Katechizmu Kościoła Katolickiego tam, gdzie omawiane jest wyznania wiary.
2. Do mocnych w wierze.
„Napisałem do was, ojcowie, że poznaliście Tego, który jest od początku”.
Św. Jan powyższe słowa odnosi zapewne do już dojrzałych w wierze.
Czy jako matka lub ojciec rodziny możesz siebie nazwać dojrzałym w wierze i świadkiem Jezusa?
„ Napisałem do was, młodzi, że:
- jesteście mocni
- i że nauka Boża trwa w was,
- i zwyciężyliście Złego. „
Młodymi w wierze, św. Jan może określać nie koniecznie nastolatków, ale neofitów, nawróconych, posiadających świeżość wiary i pragnienia wzrastania w wierze.
Ci ludzie są często mocni duchem wiary, chęcią poznawania Jezusa i radykalnym odrzuceniem szatana i jego pokus.
3. Pożądliwość, a miłość.
Dalej mówi św. Jan ważne słowa dotyczące miłości i miłowania bliźniego:
„Nie miłujcie świata ani tego, co jest na świecie. Wszystko, bowiem, co jest na świecie, a więc: pożądliwość ciała, pożądliwość oczu i pycha tego życia, nie pochodzi od Ojca, lecz od świata. Świat zaś przemija, a z nim jego pożądliwość”;
Św. Jan ukazuje nam w tych słowach najpierw fałszywą miłość.
Miłość ta skupia się li tylko na pożądliwości i zmierza do zaspokojenia w człowieku wszystkich jego potrzeb.
- pożądliwość ciała dzisiaj wyraża się w bezkrytycznym pielęgnowaniu własnego ciała, w otwarciu się na to, co niesie ze sobą przemysł kosmetyczny, pielęgnacyjny, doprowadzający wręcz do kultu ciała, to również wynaturzonego seksu.
- pożądliwość oczu wyraża się w nadmiernej konsumpcji: w obfitym jedzeniu i piciu, w wielości zakupionych rzeczach, w przeakcentowaniu własnego wyglądu, czyli tego co jest tylko zewnętrzne.
- pycha tego życia, wyraża się przez uważanie siebie za wyżej stojącego od innych, pragnieniem dominacji i osiąganiem władzy nad innymi osobami, dąży do zaspakajania tylko własnych potrzeb kosztem poniżania bliźnim.
4. Wybór między światem, a miłością Ojca.
Dalej powie św. Jan:
„Jeśli kto miłuje świat, nie ma w nim miłości Ojca. Kto zaś wypełnia wolę Bożą, ten trwa na wieki”.
Czym więc jest prawdziwa miłość wg św. Jana, otóż:
- Ma swoje źródło nie w człowieku, ale w Bogu: „ Umiłowani, miłujmy się wzajemnie, ponieważ miłość jest z Boga”.(1J 4,7).
- Jak mówi św. Paweł, miłość pochodząca od Boga jest przede wszystkim: łagodna, cierpliwa, nie zazdrości, nie szuka poklasku, nie unosi się pychą, nie szuka swego…(1Kor. 13,4-5).
- I co najważniejsze: „Nigdy nie ustaje”.(1Kor 13,8). Czyli jest miłością „do końca”.
- Miłość, pochodzącą od Boga nie da się połączyć z pożądliwością i pychą! Stąd chrześcijanin w dojrzałym wieku powinien dokonać wyboru: czy idzie za erosem tego świata, czy za miłością Boga Ojca.
- Pożądliwość jest dopuszczona w małżeństwie, jeśli małżonkowie pożądają siebie nawzajem, jako osobę, a nie jako rzecz.
- Miłość chrześcijańska nie wyrządza zła, ale ma na względzie dobro drugiego człowieka i jego zbawienie.
Prośmy, więc Ducha Świętego, aby codziennie napełniał nas miłością pochodzącą od Boga, bo tylko ta jest trwała i nie wyrządza zła.
Przyjdź Duchu Święty
I pomóż mi, bym kochał siebie samego
oraz doceniał moją godność ludzką i chrześcijańską.
Przyjdź Duchu Święty
i zniszcz mój egoizm ogniem Twego światła.
Przyjdź Duchu Święty
i spraw bym umarł dla człowieka starego we mnie, który mnie pociąga do grzechu.
Przyjdź Duchu Święty
i odnów mnie, abym był nowym stworzeniem.
Przyjdź Duchu Święty
i rozpal we mnie ogień Twojej miłości,
abym miłował ludzi,
a tym, którzy mnie ranią, wybaczał.
Przyjdź Duchu Święty
I uczyń mnie bycia pokornym, bym wszelką chwałę oddawał Bogu.
Przyjdź Duchu Święty
I doprowadź mnie do całej prawdy,
abym z odwagą odrzucał wszelki fałsz i podstęp
Przyjdź Duchu zdrowia
i uzdrów moje zranione relacje.
Przyjdź Duchu prawdy
I spraw, bym tworzył swoje relacje
w prawdzie, sprawiedliwości i pokoju.
Przyjdź Duchu Stworzycielu
i odnów oblicze ziemi:
uczyń niebo nowe i ziemię nową,
bo tego oczekuję z wiarą. Amen!
