Wypełniać Ewangelię - 9 czerwca

(Mt 5, 17-26) Jezus powiedział do swoich uczniów: "Nie sądźcie, że przyszedłem znieść Prawo albo Proroków. Nie przyszedłem znieść, ale wypełnić. Zaprawdę bowiem powiadam wam: Dopóki niebo i ziemia nie przeminą, ani jedna jota, ani jedna kreska nie zmieni się w Prawie, aż się wszystko spełni. Ktokolwiek więc zniósłby jedno z tych przykazań, choćby najmniejsze, i uczyłby tak ludzi, ten będzie najmniejszy w królestwie niebieskim. A kto je wypełnia i uczy wypełniać, ten będzie wielki w królestwie niebieskim".

1. Pan Jezus centrum słowa Bożego.

"Nie sądźcie, że przyszedłem znieść Prawo albo Proroków. Nie przyszedłem znieść, ale wypełnić.”

W Jezusie Chrystusie wypełniło się wszystko co zapowiadał Stary Testament.

Pamiętamy scenę z pierwszego wystąpienia Jezusa w synagodze w Nazarecie.

Kiedy Jezus ogłosił te niesamowite słowa: „ «Dziś spełniły się te słowa Pisma, któreście słyszeli». (Łk 4,21), Żydzi mieli szansę rozpatrzeć prawdziwość słów Zbawiciela.

Wystarczyło, aby Archisynagog - zarządzający synagogą, poddał pod dyskusję: kim jest Jezus, skąd jest i dlaczego tak odważnie wypowiada takie słowa. Niestety, emocje wzięły górę i część judaizujących Żydów, uznała te słowa za bluźnierstwo.

Podobna sytuacja wydarzyła się 18 lat wcześniej, kiedy Pan Jezus po raz pierwszy spotkał się w świątyni z faryzeuszami. Zadawali oni dwunastoletniemu małemu chłopcu pytania, na które otrzymywali odpowiedzi.

Dziwili się uczeni w Piśmie mądrości Jezusa, jak mówi Ewangelia: „(…) gdzie siedział między nauczycielami, przysłuchiwał się im i zadawał pytania. Wszyscy zaś, którzy Go słuchali, byli zdumieni bystrością Jego umysłu i odpowiedziami.(Łk 2, 46-47).

Ale nikt z nich nie porozmawiał z Maryją i Józefem, jako rodzicami Jezusa, kiedy Ci go znaleźli, kim wy jesteście i skąd mały Jezus ma taką mądrość.

A czy my dzisiaj zadajemy takie pytania Jezusowi?

Dlaczego właśnie w Nim, wypełniło się Pismo święte?

W pewnym momencie rozum ludzki tego się domaga, aby przez studiowanie słowa Bożego wyjaśnić sobie Boże sprawy, które kiedyś, jako dzieci przyjęliśmy tak „a priori”, czyli z założenia , bazując na autorytecie katechety.

 

2.       Sprawiedliwość faryzejska.

"Jeśli wasza sprawiedliwość nie będzie większa niż uczonych w Piśmie i faryzeuszów, nie wejdziecie do królestwa niebieskiego.”

Na czym polegała owa sprawiedliwość faryzeuszy.

Otóż, oni sami uważali siebie za sprawiedliwych ludzi, ponieważ zewnętrznie Prawo i tradycje, którą sami sobie stworzyli dla własnej wygody, starali się zachowywać bez zarzutu.

Natomiast, jak mówi Pan Jezus, wewnętrznie wyglądali jak groby pobielane:

„Biada wam, uczeni w Piśmie i faryzeusze, obłudnicy! Bo dbacie o czystość zewnętrznej strony kubka i misy, a wewnątrz pełne są one zdzierstwa i niepowściągliwości. 26 Faryzeuszu ślepy! Oczyść wpierw wnętrze kubka, żeby i zewnętrzna jego strona stała się czysta.”(Mt 23, 25-26).

„Biada wam, uczeni w Piśmie i faryzeusze, obłudnicy! Bo podobni jesteście do grobów pobielanych, które z zewnątrz wyglądają pięknie, lecz wewnątrz pełne są kości trupich i wszelkiego plugastwa. Tak i wy z zewnątrz wydajecie się ludziom sprawiedliwi, lecz wewnątrz pełni jesteście obłudy i nieprawości.” (Mt 23, 27-28).

Myślę, że te dwa cytaty słów Pana Jezusa o obłudzie religijnych prominentów wystarczą nam, abyśmy z rezygnowali w naszym życiu z układności zewnętrznej, aby się ludziom pokazać, na rzecz życia w prawdzie przed Bogiem, przed którym „WSZYSTKO JEST NAGIE”.

Ową tzw. sprawiedliwość faryzejską dobrze ujął św. Łukasz w przypowieści „O faryzeuszu i celniku”.

Dał tam taką narrację:

„Powiedział też do niektórych, co ufali sobie, że są sprawiedliwi, a innymi gardzili, tę przypowieść: «Dwóch ludzi przyszło do świątyni, żeby się modlić, jeden faryzeusz a drugi celnik.”(Łk 18, 9-10).

3. Znosić przykazania Boże.

„Ktokolwiek więc zniósłby jedno z tych przykazań, choćby najmniejsze, i uczyłby tak ludzi, ten będzie najmniejszy w królestwie niebieskim. A kto je wypełnia i uczy wypełniać, ten będzie wielki w królestwie niebieskim".

To co faryzeusze chcieli zarzucić Jezusowi i Jego uczniom dotyczyło nie zachowania tradycji starszych.

W Ewangelii według św. Marka Pan Jezus daje odpowiedź na te zarzuty:

„Zapytali Go więc faryzeusze i uczeni w Piśmie: «Dlaczego Twoi uczniowie nie postępują według tradycji starszych, lecz jedzą nieczystymi rękami?» Odpowiedział im: «Słusznie prorok Izajasz powiedział o was, obłudnikach, jak jest napisane:

Ten lud czci Mnie wargami,

lecz sercem swym daleko jest ode Mnie.

Ale czci Mnie na próżno,

ucząc zasad podanych przez ludzi.

Uchyliliście przykazanie Boże, a trzymacie się ludzkiej tradycji, ». I mówił do nich: «Umiecie dobrze uchylać przykazanie Boże, aby swoją tradycję zachować.”

Inne artykuły autora

Spotkanie ze Zmartwychwstałym

Kerygmat apostolski

Od Emaus do Jerozolimy