(Mt 5, 17-19) Jezus powiedział do swoich uczniów: "Nie sądźcie, że przyszedłem znieść Prawo albo Proroków. Nie przyszedłem znieść, ale wypełnić. Zaprawdę bowiem powiadam wam: Dopóki niebo i ziemia nie przeminą, ani jedna jota, ani jedna kreska nie zmieni się w Prawie, aż się wszystko spełni. Ktokolwiek więc zniósłby jedno z tych przykazań, choćby najmniejsze, i uczyłby tak ludzi, ten będzie najmniejszy w królestwie niebieskim. A kto je wypełnia i uczy wypełniać, ten będzie wielki w królestwie niebieskim".
"Nie sądźcie, że przyszedłem znieść Prawo albo Proroków. Nie przyszedłem znieść, ale wypełnić.”
Te powyższe słowa Pana Jezusa, dzisiaj chciałbym odnieść do przykazania miłości.
Właśnie to przykazanie – przykazanie miłości Jezus wypełnił na krzyżu.
Wiemy, że istnieje starotestamentalne prawo miłości. Jezus podzielił je w Ewangelii wg św. Marka na pierwsze i drugie. Brzmią one tak:
«Jezus odpowiedział: «Pierwsze jest: Słuchaj, Izraelu, Pan Bóg nasz, Pan jest jeden. Będziesz miłował Pana, Boga swego, całym swoim sercem, całą swoją duszą, całym swoim umysłem i całą swoją mocą. Drugie jest to: Będziesz miłował swego bliźniego jak siebie samego. Nie ma innego przykazania większego od tych».(Mk 12, 29 -31).
Warto jednak wiedzieć, że te dwa przykazania, Pan Jezus dopełnił „Nowym przykazaniem” miłości, który jest zapisany tylko w Ewangelii wg św. Jana. Raz, Jezus, to przykazanie miłości nazywa „NOWYM”, a innym razem „ MOIM”.
Pozwólcie, że je przypomnę.
„Przykazanie NOWE daję wam, abyście się wzajemnie miłowali tak, jak Ja was umiłowałem; żebyście i wy tak się miłowali wzajemnie. Po tym wszyscy poznają, żeście uczniami moimi, jeśli będziecie się wzajemnie miłowali».(J 13, 34 -35).
„To jest MOJE przykazanie, abyście się wzajemnie miłowali, tak jak Ja was umiłowałem. Nikt nie ma większej miłości od tej, gdy ktoś życie swoje oddaje za przyjaciół swoich. Wy jesteście przyjaciółmi moimi, jeżeli czynicie to, co wam przykazuję.”(J 15, 12 – 14).
Zauważmy, że przykazania NOWE związane jest z formacją ucznia Chrystusa. Ten jest prawdziwym uczniem Jezusa, który czyni siebie zdolnym do wzajemnej miłości.
Natomiast przy MOIM przykazaniu, Pan Jezus akcentuje wejście w relacje przyjaźni z Nim, aż do oddania życia za swoich braci.
Aby pomóc wam głębszego wniknięcia w powyższe przykazania, pozwoliłem sobie przygotować rachunek sumienia według miłości: do Boga, bliźniego i siebie.
Oto propozycja takiego rachunku sumienia.
1. Miłość do Boga i grzechy przeciw Bogu.
- Czy wierzę, że Bóg jest miłością i jestem przez niego kochany?
- Czy wierzę, że Bóg wybaczy mi każdy grzech, który wyznam?
- Czy słucham Boga, przez częste rozważanie słowa Bożego,
- Czy mój Bóg jest Bogiem tylko niedzielnym, a od poniedziałku do soboty sam sobie radzę z własnym życiem, dając Bogu do zrozumienia, że nie potrzebuję Go za bardzo?
- Czy chętnie spotykam się z Bogiem na modlitwie porannej i wieczornej?
- Czy idąc na Mszę św. chcę spotkać się z Jezusem w głoszonym słowie Bożym i Komunii św.?
- Czy codziennie zapraszam Ducha Świętego, aby mi towarzyszył we wszystkich moich relacjach i sprawach?
- Czy często proszę Ducha Świętego o dar miłości?
2. Miłość bliźniego i grzechy przeciwko niemu.
- Czy dziękuję Bogu za rodziców, teściów, dzieci i znajomych takich, jakich mam?
- Czy przebaczam tym, przez których czuję się skrzywdzony?
- Czy pierwszy wychodzę z wyciągniętą dłonią ku pojednaniu?
- Czy nie myślę źle o innych i czy dobrym okiem patrzę na to, że im się powodzi?
- Czy potrafię dostrzec i docenić dobre cechy u innych?
- Czy to, co czynię i mówię do bliźniego, robię z serca, jak dla Pana?
- Czy jestem winny grzechu cudzego, to znaczy, czy namawiałem bliźniego do grzechu?
3. Miłość do siebie i grzechy przeciwko sobie.
- Czy dziękuję Bogu za swój wygląd, że tak cudownie mnie stworzył?
- Czy wdzięczny jestem Bogu za to, co posiadam i czego nie mam?
-Czy jestem prawdziwy i autentyczny przed samym sobą i przed innymi osobami?
- Czy mam poczucie własnej godności?
- Czy czasami nie pogardzam sobą?
- Czy unikam okoliczności do grzechu?
- Czy dbam o kulturę osobistą i kulturę języka?
- Co ostatnio zmieniłem na lepsze w swoim postępowaniu?
Każdy człowiek jest spragniony miłości, ale nie każdy umie ją wyrażać.
Św. siostra Faustyna powiedziała, że miłość wyraża się nie tyle słowem, co wzrokiem i gestem.
Zwróć uwagę w najbliższym tygodniu na twój wzrok i gest do: żony, męża, dzieci, swoich bliskich.
Przywitaj ich powracających do domu wzrokiem miłości, a gestem przytulenia daj odczuć, jak bardzo ich kochasz.
Modlitwa. Przyjdź Duchu Święty z darem miłości. Wypełnij Twoją miłością moje serce tak przestronnie, aby wylewała się na innych. Otwórz mnie również na przyjęcie miłości od drugiego człowieka. I ucz mnie wzajemnej miłości, miłości przyjaźni i bezinteresownego daru z siebie. Amen!
