Sto lat temu nikogo z nas tu nie było. Ale była wiara. Byli mężczyźni i kobiety, którzy mając Boga w sercu, doprowadzili do powstania tej wspólnoty – powiedział w homilii abp Francis Leo, przewodnicząc uroczystości 100-lecia parafii Świętej Teresy w Toronto.
Parafia powstała z inicjatywy irlandzkich imigrantów. W czasem posługę duszpasterską zaczęli tu polscy księża, ponieważ powiększała się liczba rodaków przybywających do Kanady. Od roku 2002 pracują tu michalici – jako proboszczowie: ks. Jan Burczyk, ks. Adam Gabriel, ks. Dariusz Lewandowski i obecny proboszcz ks. Józef Morawski. Kilka miesięcy temu zawiązał się komitet organizacyjny obchodów jubileuszu, żywo włączyła się rada parafialna i podjęto wiele inicjatyw, z których pewnie najważniejszą była myśl o misjach parafialnych. Tuż przed uroczystością, w dniach 1-5 października br., poprowadził je ks. Piotr Prusakiewicz CSMA, głosząc nauki misyjne po polsku i angielsku. Modlitwa o uzdrowienie i przebaczenie, odnowienie sakramentu chrztu i małżeństwa, długie godziny spowiedzi dały parafianom możliwość duchowej odnowy. W misjach codziennie uczestniczyło po kilkaset osób.
Jubileuszowa Msza święta został odprawiona w niedzielę, 6 października, o godz. 11.00. Liturgii przewodniczył pasterz wielkiej archidiecezji w Toronto abp Francis Leo. Kilka godzin wcześniej papież Franciszek ogłosił, że na 8 grudnia br. zwołuje konsystorz, na którym mianuje 21 nowych kardynałów. W tym gronie znalazł się także 53-letni ordynariusz archidiecezji Toronto, co było dla wszystkich ogromną i radosną niespodzianką. Obok kardynała-elekta przy ołtarzu stanął nasz współbrat bp Józef Dąbrowski CSMA z diecezji Charlottetown oraz kilkunastu kapłanów: ks. Edward Ewczyński – proboszcz w par. Świętej Teresy na początku lat 80-tych ubiegłego wieku, ks. Tomasz Skibiński – rektor seminarium Redemptoris Mater w Toronto, ks. John Pontino – prowincjał salezjanów w Kanadzie, o. Jacek Cydzik CSsR z Radia Maryja, ks. Jan Kołodyński – emeryt pomagający spowiadać w parafii, a także michalici: ks. Jan Burczyk – pierwszy proboszcz-michalita w tutejszej parafii, ks. Krzysztof Poświata – wikariusz generalny, ks. Piotr Prusakiewicz – moderator generalny Rycerstwa Św. Michała Archanioła i misjonarz, ks. Mateusz Sobierajski – pracujący przed laty jako wikariusz w par. Świętej Teresy, ks. Tomasz Wilisowski – zastępca przełożonego wiceprowincji północno-amerykańskiej, no i oczywiście proboszcz parafii ks. Józef Morawski (później do świętowania dołączył ks. Zbigniew Rodzinka, proboszcz sąsiedniej parafii Chrystusa Króla).
Prawie tysiąc osób przybyło na jubileuszową liturgię, w tym gronie: Rycerze Kolumba, przedstawiciele Związku Podhalan ze sztandarami, zespół taneczno-wolny Mali Harnasie w regionalnych strojach oraz młodzi skauci z dwóch zastępów: Podhale i Rzeka. Była to wspólnota barwna i międzynarodowa. Obok Polaków stanęli Filipińczycy, Ukraińcy, Hindusi, Kanadyjczycy, Afrykańczycy i wierni innych narodowości. Kościół odświętnie ubrany w kwiaty, utonął także w pięknej muzyce i śpiewie parafialnego chóru.
W homilii wyraźnie wzruszony kardynał-elekt wzywał do zachowania wiary i przekazania jej młodemu pokoleniu. Piękne jest to, w co chcecie ich wprowadzić ze świata kultury, sportu czy nauki, ale nigdy nie mogą to być rzeczy najważniejsze. Na pierwszym miejscu zawsze jest Bóg, na drugim rodzina, a potem cała reszta – mówił kaznodzieja. Zachęcał, by miarą życia było pragnienie świętości, na wzór Patronki parafii św. Teresy od Dzieciątka Jezus. Zebrani z wielką uwagą wsłuchiwali się w te pełne mocy i światła słowa homilii. Warto dodać, że abp Leo kilka razy podczas Mszy świętej w pozdrowieniu i wprowadzeniach używał języka polskiego. Ten syn włoskich imigrantów zdaje sobie sprawę jak bliski sercu jest rodzimy język.
Po Komunii świętej ze słowami życzeń jubileuszowych do wspólnoty parafialnej zwrócili się: bp Józef Dąbrowski, ks. Krzysztof Poświata (wręczając ks. kardynałowi-elektowi piękną ikonę św. Michała Archanioła jako prezent od naszej wspólnoty zakonnej) oraz ks. Tomasz Wilisowski, który na końcu powiedział: Nie spoglądajcie z uporem czy jakąś nostalgią w przeszłością, ale kierujcie ufnie wzrok ku przyszłości – powiedział .
Po skończonej liturgii wszyscy zostali zaproszeni do sali pod kościołem na poczęstunek i muzyczne występy Małych Harnasi. Kilka godzin później jedna z parafianek napisała w mailu do zmęczonego, ale szczęśliwego ks. proboszcza Józefa: Ta uroczystość przebiegła naprawdę wspaniale! Myślę, że był to ogromny sukces, o którym będzie się mówić przez wiele lat. Świetna robota wszystkich zaangażowanych. To tylko pokazuje, co można osiągnąć, gdy ludzie zjednoczą siły, zdolności i zechcą pójść wspólną drogą. Z serca gratuluję i niech Bóg błogosławi wszystkim za ich ogromną pracę i wysiłek!
Bogu na chwałę, ludziom na duchowy pożytek.
