18 września, w liturgiczne święto św. Stanisława Kostki w sali Szkół Katolickich oraz w kościele pw. św. Andrzeja Boboli w Markach odbył się zlot uczestników Ruchu Światło – Życie, skupionych w grupie FB „Jest Światło, Jest Życie”. Spotkaniu, w którym udział wzięło blisko 70 uczestników wakacyjnych turnusów michalickich Oaz sprzed lat przewodniczył przełożony generalny Zgromadzenia Świętego Michała Archanioła ks. Dariusz Wilk CSMA.
Jednym z pierwszych punktów programu po przyjeździe było przywitanie się i zawiązanie wspólnoty poprzez wspólny śpiew pieśni oazowych i krótką prezentację, która przeradzała się nierzadko w świadectwo. Mimo padającego deszczu i niepogody salka szkolna w michalickim „Katoliku” w Markach pęczniała z godziny na godzinę, w południowej porze przebywało w niej blisko 70 osób.
Wkrótce przyszła pora na celebrację najważniejszego w Ruchu Światło-Życie momentu dnia: Eucharystii. Mszę św. sprawowali michalici: O. Generał ks. Dariusz Wilk oraz ks. Krzysztof Pelc, śpiewy prowadziła diakonia muzyczna, w procesji z darami do ołtarza zostały przyniesione przygotowane dary: chleb, winogrono, kwiaty.
Jesteśmy, żyjemy po to, żeby zadawać pytania. Człowiek pyta szukając odpowiedzi – mówił podczas homilii przełożony generalny Zgromadzenia ks. Dariusz Wilk. Ale i nasz Bóg – wszechwiedzący Pan, „który zna prawdę o życiu każdego człowieka, Bóg który stworzył świat także zadaje pytania. Na kartach Ewangelii mamy przynajmniej cztery pytania, które zadał Chrystus” – powiedział O. Generał.
Pierwsze z nich, które nam się nasuwa to pytanie zadane przez Zbawiciela pod Cezareą Filipową: za kogo ludzie uważają Syna Człowieczego? Tam to Apostołowie zostali zmuszeni do odpowiedzi na tak sformułowane pytanie. Bóg stawia nam także dzisiaj pytania: za kogo Mnie uważasz? Kim jestem dla Ciebie? Czy wciąż jestem Kimś najważniejszym w życiu?
„Drugie z pytań: Czy i wy chcecie odejść? To był taki trudny moment, kiedy Chrystus zaczął wyjaśniać prawdę o Eucharystii, że to jest Chleb z nieba, że mądrość Boga nie jest z tego świata… Wielu wtedy odeszło. Chrystus nie zgorszył się tym odejściem, ale zadał pytanie Apostołom, tym którzy byli najbliżsi, tym którzy słyszeli każde jego słowo i widzieli każdy jego czyn: Czy i wy chcecie odejść?”
I na to pytanie – jak wiemy – padła odpowiedź Piotra: Panie, do kogo pójdziemy, Ty masz Słowa życia wiecznego.
Kolejne pytanie to pytanie z dzisiejszej Ewangelii (Łk 2, 41-52) – czemuście mnie szukali? Jaki jest motyw waszego poszukiwania? „Co naprawdę skłania mnie, że wyruszam w drogę poszukiwania, że szukam ludzi, który chcą udzielić mi odpowiedzi, że wertuję karty ksiąg szukając mądrości Bożej, nie mądrości tego świata? Co jest motywem” – pytał ks. Dariusz. I nawiązując niejako do tego pytania zadanego przez Chrystusa O. Generał zadał uczestnikom zlotu swoje pytanie: „po coście tu przyszli, po coście przyjechali na to spotkanie, po coście przyszli na Eucharystię, czemuście Mnie szukali? Czemu szukacie Boga, drugiego człowieka?”
„Czwarte z tych pytań, to pytanie w Ogrodzie Oliwnym – Chrystus po modlitwie wstając z klęczek wyrusza wraz z Apostołami Piotrem, Janem i Jakubem ku rzeszy tych, którzy mają Go pojmać. I zadaje im pytanie: Kogo szukacie?”. Warto odpowiedzieć na pytanie, kogo my szukamy. Lecz niezależnie od odpowiedzi jakiej udzielimy, Chrystus Pan zdaje się mówić: „Drogie dzieci Boże, moje dzieci… nigdy was nie zostawiam samymi. Jestem nieustannie bardzo blisko was, bliżej niż wam się to wydaje, bo w sercu i umyśle każdego z was. I na was wszystkich oczekuję”.
Po przeżytej wypełnionej modlitwą i śpiewem Liturgii przyszedł czas na wspólny posiłek, przygotowany przez gospodarzy – księży michalitów z domu generalnego. Czas posiłku był czasem rozmów, wspomnień, dzielenia się, robienia okolicznościowych selfie, które wkrótce potem pojawiły się na grupie FB „Jest Światło, Jest Życie”.
Około godziny 15.30 zaczął się czas świadectw i dzielenia się wiarą. Wspólnym mianownikiem wielu wypowiedzi, niekiedy trudnych, okraszonych łzami, była fraza, iż przeżyty czas Oazy stał się fundamentem i podwaliną całego późniejszego życia. „Oaza stała się częścią mojej tożsamości, tam nauczyłam się umiłowania liturgii, piękna, śpiewu, odkryłam siłę wspólnoty i wiarę w Boga” Moderatorzy prowadzący oazy: księża i siostry michalitki wywarli duży wpływ na rozwój wiary i zakorzenienie w Kościele. Wielką troską i pragnieniem byłych oazowiczów jest teraz to, aby ich dzieci odnalazły w parafii grupy formacyjne, które także im pozwolą wzrastać. Wieczorna wspólna adoracja Najświętszego Sakramentu, Agapa, błogosławieństwo O. Generała i rozesłanie zakończyły ten szczególny zlot, który z pewnością będzie miał swoją kontynuację.
Homilia O. Generała ks. Dariusza Wilka CSMA
Zdjęcia kilku autorów; wideo M. Świerczewska
