BYSZYCE - Kościół Rektoralny pw. Matki Bożej Różańcowej

Z najstarszych dostępnych dokumentów wiadomo, że historia Byszyc sięga XIII wieku, kiedy to pojawiła się nazwa miejscowości jako własności rycerskiej. W starych kronikach zapisano, że w miejscu, gdzie dziś znajduje się byszycki kościół, przed wiekami był cmentarz choleryczny, na którym stał chylący się od starości krzyż z wizerunkiem Ukrzyżowanego. W 1850 r. powstał tzw. Komitet Kapliczkowy, który powziął decyzję o budowie kaplicy, stanowiącej obecnie prezbiterium kościoła. Głównymi inicjatorami tego przedsięwzięcia był wójt Józef Jania i Mateusz Cholewa. Materiał na budowę darowali mieszkańcy, którzy spontanicznie brali udział w pracach przy powstawaniu kaplicy. Budowę ukończono w 1875 r. Kaplicę poświęcił wówczas ks. Wojciech Konieczny, proboszcz z Świątnik Górnych – za zgodą ks. kanonika Leopolda Perysiaka, proboszcza wielickiego. Byszyce należały bowiem wówczas do parafii św. Klemensa w Wieliczce. Z wielkimi trudnościami uzyskano od Wielkiego Konsystorza Biskupiego pozwolenie na odprawienie dwóch mszy św. rocznie – w okresie Wielkanocy i Bożego Ciała. Wydano je tylko na 10 lat, czyli do roku 1885. Kapłana dowożono do kaplicy z Wieliczki albo z Świątnik Górnych.

W 1882 r. zrodziła się inicjatywa rozbudowy kaplicy, która została zrealizowana w latach 1910–1914. W efekcie powstała obecna bryła kościoła. Drewno na więźbę dachową darował ks. prałat Zygmunt Golian, proboszcz wielicki, a Franciszek Wandas ofiarował  ze swojego kamieniołomu kamień na budowę. Nowy budynek kościoła został poświęcony w 1915 r. Tę datę uznaje się za początek istnienia kościoła w Byszycach. 1 października 1923 r. została erygowana parafia w Gorzkowie, do której włączono Byszyce. Kościół zaczął pełnić funkcję kościoła filialnego. Msze św. odprawiane były bardzo rzadko – kilka razy w roku. Niemniej jednak miejscowa wspólnota gromadziła się spontanicznie w swoim kościele, aby wspólnie odprawiać nabożeństwa wielkopostne, majowe i październikowe.

W okresie powojennym nastąpił dynamiczny rozwój Byszyc. Jej atrakcyjne położenie w pobliżu Krakowa sprawiło, że wybudowano tu wiele nowych domów i osiedliło się wiele rodzin. Tutejsza wspólnota pragnęła mieć swojego duszpasterza na stałe, codzienną mszę św., dogodny dostęp do sakramentów świętych. W tym celu w latach 1975–1977 w miejscu starej drewnianej zakrystii wybudowano piętrowy budynek służący jako zaplecze socjalno-gospodarcze dla kościoła oraz mieszkanie dla księdza. Mieszkańcy Byszyc podjęli energiczne starania w Kurii Metropolitalnej i u przełożonych Zgromadzenia Księży Michalitów o zgodę na delegowanie kapłana jako stałego rezydenta w Byszycach. Dążenia te uwieńczone zostały sukcesem – 7 grudnia 1977 r. zamieszkał tu ks. Józef Miarecki, rozpoczynając trwający do dziś okres kwitnącego i dynamicznie rozwijającego się życia religijnego parafii. 30 lat później staraniem ówczesnego proboszcza ks. Adama Żurada i pracującego wówczas w Byszycach ks. Jana Potocznego, J.Em. Ks. Kardynał Stanisław Dziwisz Metropolita Krakowski dekretem z dnia 20 maja 2007 r. ustanowił tu Rektorat na prawach parafii.

Obraz Matki Bożej, zwanej początkowo Opiekunką, znajdujący się w ołtarzu, ufundowali w 1875 r. Katarzyna i Józef Janiowie. Matka Boża Różańcowa jest patronką kościoła. Wielu modlących się u stóp ołtarza doznało za Jej wstawiennictwem nadzwyczajnych łask od Boga. Tu przed Jej obliczem klęczał i modlił się 4 października 1958 r. młody krakowski biskup Karol Wojtyła.

7 października 2017 r. Arcybiskup Metropolita Krakowski Marek Jędraszewski dokonał konsekracji kościoła. To bardzo ważna data w historii Byszyc, a także w historii kościoła krakowskiego. Uczestnicy uroczystości byli świadkami bardzo ważnego obrzędu, którego skutki rozciągają się na następne lata i pokolenia.

Duszpasterze:

ks. Robert Giza - rektor

Dzień Strażaka w Byszycach

BYSZYCE - Kościół Rektoralny pw. Matki Bożej Różańcowej