Świadectwo - 25 listopada

(Łk 21, 12-19) Jezus powiedział do swoich uczniów: "Podniosą na was ręce i będą was prześladować. Wydadzą was do synagog i do więzień oraz z powodu mojego imienia wlec was będą przed królów i namiestników. Będzie to dla was sposobność do składania świadectwa. Postanówcie sobie w sercu nie obmyślać naprzód swej obrony. Ja bowiem dam wam wymowę i mądrość, której żaden z waszych prześladowców nie będzie się mógł oprzeć ani się sprzeciwić. A wydawać was będą nawet rodzice i bracia, krewni i przyjaciele i niektórych z was o śmierć przyprawią. I z powodu mojego imienia będziecie w nienawiści u wszystkich. Ale włos z głowy wam nie zginie. Przez swoją wytrwałość ocalicie wasze życie".

„Będzie to dla was sposobność do składania świadectwa”.

Czym jest składanie świadectwa?

Świadectwem jest oddanie „chwały Bogu” we wszystkim, co otrzymujemy z Jego ręki.

Właściwie nie ma takiego doświadczenia pozytywnego czy negatywnego w naszym życiu, abyśmy w nim nie mogli uwielbić Boga.

Jezus dzisiaj poucza nas, abyśmy z wiarą dawali świadectwo nawet w momentach zagrożenia życia:

„ Podniosą na was ręce i będą was prześladować. Wydadzą was do synagog i do więzień oraz z powodu mojego imienia wlec was będą przed królów i namiestników”.

W księdze Habakuka przeczytamy, że i chwile klęski, nieurodzaju, czy niepowodzeń są dobre, aby oddać „chwałę Bogu”:

„Usłyszałem i serce moje struchlało,

na głos ten zadrżały me wargi,

przeniknęła trwoga me kości,

kroki się moje zachwiały.

W spokoju jednak wyglądam dnia utrapienia,

który nadchodzi na lud, co nas gnębi.

Drzewo figowe wprawdzie nie rozwija pąków,

nie dają plonu winnice,

zawiódł owoc oliwek,

a pola nie dają żywności,

choć trzody owiec znikają z owczarni

i nie ma wołów w zagrodach.

Ja mimo to w Panu będę się radować,

weselić się będę w Bogu, moim Zbawicielu.

Pan Bóg jest moją siłą.”(Ha 3,16-19).

 

Również w chorobie, czy jakimś trudnym doświadczeniu, a nawet utraty kokoś bliskiego Pan chce abyśmy Go uwielbiali.

Powie psalmista Pański:

„ Chcę błogosławić Pana w każdym czasie,

na ustach moich zawsze Jego chwała.

Dusza moja będzie się chlubiła w Panu,

niech słyszą pokorni i niech się weselą! 

Uwielbiajcie ze mną Pana,

imię Jego wspólnie wywyższajmy”!(Ps 34,2-4).

Król Dawid wypowiada ten Psalm wobec sług Akisza, króla Gat, którzy rozpoznali go jako wroga i chcieli go zabić.

Mamy więc Pana „CHWALIĆ W KAŻDYM CZASIE”!

 Każdy więc czas niezależnie:

- czy wstanę rano w gorzkości, czy w nadziei,

- czy ktoś mnie zdenerwuje, czy odpoczywam w pokoju,

- czy spotykam przeklinających ludzi, czy miłujących się nawzajem.

 

… jest dobry dla uwielbienia Pana, aby dać o Nim świadectwo.

Zacznij więc dawać świadectwo o Panu rozpoczynając od własnego domu, później wśród swoich bliskich i znajomych, w pracy i na sali wykładowej.

Inne artykuły autora

Spotkanie ze Zmartwychwstałym

Kerygmat apostolski

Od Emaus do Jerozolimy